کشت تلفیقی گونه های پالونیا با سایر گیاهان زراعی را می‌توان به‌ویژه در 2 الی 3 سال اول انجام داد. برنج، گندم، ذرت، سویا، نخودفرنگی، لوبیا، جو، پنبه، سبزیجات، گیاهان دارویی و غیره را می‌توان بین ردیف های درختان پالونیا کاشت. با این روش کشاورزان می‌توانند درآمد خود را دو برابر کنند.
اهمیت و مزایای کشت تلفیقی پالونیا
پالونیا ویژگی های ایده‌آلی برای کشت مشترک با گونههای دیگر دارد و می‌تواند به‌عنوان مبنایی برای یک سیستم مؤثر کشت تلفیقی محسوب گردد. درختان پالونیا با ایجاد اقلیم مناسب برای سایر زراعت‌ها باعث افزایش عملکرد آنها خواهند شد. برگ و گل های پالونیا غنی از مواد مغذی هستند و منبع خوب و ارزانی از نیتروژن محسوب می‌شوند که درنتیجه باعث بهبود ساختار شیمیایی خاک می‌شوند. در طول فصول خشک، نسبت به زراعات دیگر که ریشه های نزدیک به سطح خاک دارند، گونههای پالونیا توسط آب های زیرزمینی عمیق‌تر رشد می‌کنند. به این ترتیب آنها آب و مواد مغذی برای رشد گیاهان زراعی را فراهم می‌سازند.
فقط در کشور چین 1.5 میلیون هکتار از اراضی تحت سیستم کشت تلفیقی قرار دارند. همچنین در کشورهای استرالیا، ژاپن، ایالات متحده امریکا و سایر کشورها نیز کاربرد موفقیت‌آمیزی داشته است. متخصصان معتقد هستند که سیستم کشت تلفیقی، سیستم آینده است، چراکه آب‌های سطحی در تمام نقاط دنیا کم شده است و پالونیا با ریشه‌های عمیق 5 تا 6 متری می‌تواند آب های زیرزمینی را جذب کرده و به سطح خاک برساند. درختان پالونیا، به‌ویژه پالونیا الونگاتا، دارای ریشه های عمیق هستند. متوسط جذب سیستم ریشه ای در خاک‌های شنی و دیگر خاک‌ها، در عمق 40 تا 100 سانتیمتر، 76 درصد بوده و تنها 12 درصد جذب در عمق صفر تا 40 سانتیمتر انجام می‌گیرد. در مقابل حداکثر سیستم ریشه ای گیاهان زراعی در لایه سطحی خاک گسترده شده‌اند.
تقریباً 80 درصد ریشه های گندم، 95 درصد ریشه های ذرت و 97 درصد ریشه های ارزن در عمق 40 سانتیمتری خاک قرار دارد. بنابراین رقابت درختان و گیاهان زراعی برای دستیابی به آب و مواد غذایی بی‌اهمیت است. آب موجود در لایه‌های عمیق‌تر با حل نمودن موادغذایی خاک، قابلیت جذب ریشه های درختان پالونیا را بالا می‌برد. پالونیا در فصول خشک می‌تواند آب تحت‌الارض را از لایه‌های عمیق‌تر جذب کند و پس از متابولیسم یا عمل تعرق برگ‌ها، موجب مرطوب شدن هوا گردد که برای رشد گیاهان زراعی بسیار مفید واقع خواهد شد.
تاج درختان پالونیا به‌ویژه گونه الونگاتا، انبوه نبوده و مقادیر زیادی نور خورشید از آن عبور می‌نماید. در تابستان، نفوذ نور خورشید از میان شاخه و برگ ها شروع می‌شود. مقدار نفوذ نور در درختان هفت یا هشت ساله 40 تا 50 درصد است و در اواسط تا اواخر دوره رشد تاج، این مقدار به 20 الی 40 درصد می‌رسد. از آنجاییکه زاویه‌ی بین شاخه های پالونیا زیاد می‌باشد، برگ ها به‌طور منظم گسترده شده و به‌ندرت بر روی هم سایه ایجاد می‌کنند. بهطوریکه گیاهان زارعی می‌توانند حداکثر مقدار نور را در هر فصل از سال به‌دست آورند. نفوذ نور از تاج گونه‌ی الونگاتا 20 درصد بیشتر از گونه صنوبر می‌باشد و 38 درصد بیشتر از اقاقیای سیاه است.
دوره جوانه زنی برگ ها و برگ‌ریزی در درختان پالونیا دیرتر از دیگر گونههای درختان شروع می‌گردد. بهطوریکه ظهور برگ‌های درختان زمانیکه رشد گیاهان زراعی تابستانه تکمیل شده باشد انجام گرفته و ریزش برگ‌ها دیرتر از سایر گونه‌ها، حفاظی مناسب برای گیاهان زراعی در برابر نفوذ سرما و باد پاییزه بوجود می‌آورد.
درآمد حاصل از سیستم کاشت تلفیقی
تولید مناسب محصولات کشاورزی در روش کشت تلفیقی مستلزم مدیریت و نظارتی دقیق است. بهطوریکه همزمان با رشد گیاهان زراعی شرایط بهتری جهت پرورش درختان در این سیستم نسبت به کاشت خالص درختان پالونیا فراهم آید.
در شرایطی مناسب در کشت تلفیقی، درختان ده ساله پالونیا به قطر 35 تا 40 سانتیمتر می‌رسند و میزان چوب دهی هر درخت به 0.4 تا 0.5 مترمکعب و بهترین میزان چوب دهی از هر درخت به 1.5 مترمکعب می‌رسد. اگر در هر هکتار 50 درخت کاشته شود 20 تا 25 متر مکعب چوب از هر درخت طی ده سال تولید خواهد شد. این حجم چوب معادل 100 دلار (درسال 1985) با درآمد سالیانه از هر هکتار 600 یوآن است. افزایش درآمد و بهبود استاندارد زندگی مردم روستایی مهمترین هدف این روش می‌باشد.
درختان پالونیا سرمایه باارزشی برای کشاورزان هستند، زیرا علاوه بر چوب درخت، شاخه ها، برگ ها و گل ها نیز استفاده می‌شوند. شاخه های یک درخت پالونیای ده ساله 350 تا 400 کیلوگرم چوب هیزمی تولید می‌کنند.
برگ ها و گل ها سرشار از مواد آلی هستند و برای تغذیه خوک‌ها، گوسفندان و خرگوش‌ها مناسب‌اند. برگ‌ها غنی از نیتروژن می‌باشند. تنها یک درخت پالونیای 8 تا 10 ساله، به‌طور معمول در سال 100 کیلوگرم برگ تازه تولید می‌کند. بنابراین با توسعه و گسترش روش کاشت تلفیقی می‌توان منبعی طبیعی جهت تغذیه و پروش دام‌ها فراهم نمود.
در نتیجه جهت ایجاد سیستم کشت تلفیقی هرچه دشت‌ها وسیع‌تر باشند، قابلیت تولید چوب بالا می‌رود. لذا از این نواحی وسیع باید هم برای تولید محصولات کشاورزی و هم برای تولید چوب و هیزم استفاده شود. این نوع سیستم نمونه جدیدی از کمربندهای محافظ در زمین‌های قابل کشت است که توأماً محیط زیست مناسبی را برای رشد گیاهان زراعی و درختان پالونیا فراهم می‌آورد.
منابع:
- کتاب کشت و بهره برداری پالونیا در چین
جمع‌آوری و ترجمه: مهدی رهبر
اشتراک‌گذاری در تلگرام