شرایط آب و هوایی پرورش پالونیا

در زمینه تکثیر و پرورش درختان پالونیا توجه به این نکته الزامی است که برای بدست آوردن درختانی با رشد سریع و افزایش طول کافی، باید در انتخاب گونه‌های مناسب برای کاشت در شرایط مختلف محیطی و آب و هوایی نهایت دقت را به‌خرج داد.

دما

درختان پالونیا در طیف دمایی گسترده‌ای سازگاری نشان داده اند. گونه‌های مختلف پالونیا در مقابل کاهش دما، عکس‌العمل‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند. براساس گزارشات چندین گونه درختان پالونیا در زمستان کاشته شدند و در حداقل دمای منفی 16 درجه سانتیگراد، اکثر نهال‌ های گونه‌ی تومنتوسا (tomentosa) در برابر سرما سالم ماندند و گونه‌ های الونگاتا (elongata) و کاتالپیفالیا (catalpifalia) که در مناطق آفتابگیر قرار داشتند در اثر سرما کمی آسیب دیدند.

در بخش‌های مرتفع‌تر یخبندان به درختان گونه‌های تومنتوسا و کاواکامی آسیب‌های شدیدی وارد نمود و تمام درختان گونه فارگسی از‌بین رفتند. درختان گونه‌ی فورتونی (fortunei) بومی منطقه گوئانگژئو و ایالت هونگژئو در برخی مناطق با دمای 30 درجه شمالی از‌بین رفتند ولی در برخی مناطق آسیب کمتری دیدند. نهال های بذری گونه‌ی فارگسی نیز از بین رفتند چراکه این گونه ها با آب و هوای مرطوب کوه های مرتفع سازگار است و نمی‌تواند زمستان های سرد بسیار خشک را تحمل نماید.

با وجود تفاوت گونه ها در میزان مقاومت در برابر سرما، مقاومترین گونه که تا حدود منفی 20 درجه سانتیگراد را نیز می‌تواد تحمل نماید گونه ی تومنتوسا می‌باشد. گونه های بعدی به ترتیب شامل elongata، catalpifalia، natralis، kawakamii، fargesii، fortunei و albiphloea می باشد.

رشد پالونیا در حدود دمای منفی 8 درجه سانتیگراد آغاز می‌شود. بنابراین رشد مناسب درخت پالونیا بستگی نزدیکی با دمای محیط دارد. آزمایشات متعدد در نقاط گوناگون نشان داده است که بهترین دمای روز برای رشد قطری و طولی تمامی گونه های پالونیا مشابه یکدیگر بوده و در حدود 24 الی 29 درجه سانتیگراد می‌باشد. در مرحله دوم رشد، عامل مهم‌تر طولانی‌تر‌ شدن زمان تأثیر دما در طول روز است، زیرا موجب تداوم رشد خواهد شد. رشد گونه های مختلف پالونیا در دماهای متفاوت متوقف می‌گردد. در نیمه‌ی اول ماه سپتامبر (شهریور) که دمای متوسط محیط حدود 40 درجه سانتیگراد است، رشد طولی جست‌هایی از ریشه گونه‌ ی تومنتوسا متوقف می‌شود. رشد گونه ‌ی الونگاتا در اوایل اکتبر (مهر) و گونه‌ ی فوتونی در اواسط اکتبر (مهر) و اوایل نوامبر (آبان) متوقف می‌شود. همچنین برخی گونه های بومی جنوبی چین که در قسمت‌های شمالی کاشته می‌شوند، چوب‌دهی مناسبی ندارند و مقدار آب تنه آنها بالاست. بنابراین نسبت به یخبندان در زمستان بسیار حساس می‌باشند. بنابراین نهال های حاصل از جست‌های درختان نسبت به نهال های یکساله که دستی کاشته می‌شوند، درمقابل سرما مقاوم‌تر هستند چراکه رشد طولی آنها زودتر متوقف شده و در عوض شروع به چوبی شدن یا چوب دهی می‌نمایند. زمان توقف رشد قطری همه گونه های پالونیا مشابه است و همزمان با افتان برگ‌ ها می‌باشد.

اکثر جوانه های انتهایی و نورسته از گونه ی تومنتوسا که درسراسر زمستان بدون پوشش هستند نسبت به سرما حساس‌اند و در نتیجه بر‌ اثر سرما و یخ‌زدگی ازبین می‌روند و جوانه‌های قدیمی‌تر به منظور ایجاد انشعابات دوشاخه‌ای کاذب رشد می‌نمایند اما در نقاط گرم جوانه های انتهایی معمولاً زنده می‌ماند و به رشد خود ادامه می‌دهد.

تمام قسمت‌های برگ جوان پالونیا پوشیده از کرک است که در زیر خود روزنه‌های هوایی را پنهان نموده‌اند. چنانچه دمای هوا در فصل بهار به‌شدت بالا و پایین رود، عایق مناسبی برای برگ‌ها خواهد بود. خساراتی که در طول دوره سرما بر درختان وارد می‌آید فقط در نتیجه کاهش دمای محیط نیست، بلکه عامل اصلی تغییرات شدید دما در طول روز و شب است. در بعضی نواحی برای جلوگیری از اثرات مخرب یخبندان و هجوم قارچ ها، تنه درخت را به آب آهک  یا کاه‌ گل آغشته می‌سازند.

بارندگی

پالونیا دارای برگ‌ های بسیار بزرگ و در نتیجه میزان تصرف بالا و در عین حال دارای سیستم ریشه ای گسترده است. بنابراین دسترسی به رطوبت کافی برای پالونیا بسیار با اهمیت است. به‌عنوان نمونه در کشور تایوان، مقدار بارندگی سالانه مورد نیاز برای رشد درختان پالونیا چه به صورت طبیعی یا دست کاشت حداقل 500 میلیمتر و حداکثر 3000 میلیمتر محاسبه شده است. در این مناطق حداکثر بارندگی در طول فصل گرم سال یعنی در دوره‌ی رشد بسیار سریع دختان که نیاز فراوانی به آب دارند می‌باشد. با این‌حال در برخی مناطق کاهش رطوبت هوا تأثیر کمی بر رشد پالونیا گذاشته است.

نور

پالونیا با وجود شاخه و برگ زیادی که تولید می‌کند، برگ‌‌های آن فاصله دارند و نور به‌خوبی از آنها عبور می‌نماید. هرس طبیعی آن نیز بسیار شدید است و وجود کمی سایه در نقطه‌ای از درخت موجب تغییر شکل و یا تخریب کامل قسمتی از درخت می‌شود. برخی آزمایشات انجام‌شده بر روی نهال های پالونیا، نشان داده است که وجود 70 درصد مخرب می‌باشد. به‌عبارتی پالونیا گیاهی نورپسند می‌باشد. بنابراین ایجاد جنگل‌های آمیخته با گونه های درختان سریع الرشدی که بلندتر از درختان پالونیا هستند مناسب نیست، زیرا این درختان با شاخه و برگ انبوه خود موجب کاهش دریافت نور توسط درختان پالونیا می‌شوند.

اگرچه بذر های پالونیا سبک، کوچک و بالدار هستند و پالونیا باید به آسانی زادآوری و تکثیر طبیعی داشته باشد، اما به‌دلیل نیاز جوانه‌ های بذری و نهال ها به نور شدید نمی‌توانند در جنگل‌های دارای درختان بلند، زادآوری طبیعی نمایند. به‌طور کلی علت سریع الرشد بودن درختان پالونیا، نیاز بیش از حد پالونیا برای دستیابی به نور می‌باشد و در صورتیکه درختان دیگر برآن سایه ایجاد کنند به‌سرعت ازبین می‌رود.

دو گونه‌ی الونگاتا و تایوانیانا برای رشد به 60000 لوکس نور نیاز دارند که این میزان بیشتر از مقدار نیاز گونه‌های دیگر که بین 20000 و 30000 لوکس است می‌باشد.

باد

بذر های بال‌دار پالونیا به‌راحتی پراکنده می‌شوند. باد نقش زیادی در پراکنش بذر‌ها برعهده دارد. بذرها به فاصله‌ی نیم تا یک کیلومتر از درخت مادر پراکنده می‌شوند. در اثر وجود بادهای قوی، نهال‌ها و درختان جوان حتی اگر با پوششی محافظت شوند تخریب شده و می‌شکنند. بنابراین بهترین راه اجتناب از جنگل کاری در نواحی مرتفع و بی‌حفاظ که در مسیر وزش بادهای شدید قرار دارند می‌باشد.

خاک

نقشه پراکندگی طبیعی پالونیا در کشور چین نشان می‌دهد که این درخت در نواحی وسیعی قابلیت کاشت و رشد دارد. پالونیا به‌خوبی در خاک‌ های غنی از هوموس در مناطق معتدل، خاک فقیر خشک دشت‌های مرکزی، خاک‌های غنی جنگلی در منطقه نیمه گرمسیری شمالی، در خاک رسی مناطق نیمه گرمسیری، در خاک های قرمز نقاط گرمسیری و خاک های کربناته حاصل از مواد رسوبی رشد می‌کند. به‌عنوان نمونه گونه الونگاتا در چند نوع خاک به‌خوبی رشد می‌کند.

درختان پالونیا اکثراً در زمین‌های شنی رسی سنگین دیده شده‌اند. در صورتیکه سایر گونه‌ها در خاک‌هایی با رس کمتر از 10 درص قادر به رشد هستند، اکثر گونه های پالونیا دارای ریشه‌ های عمیق و ریشه هیا جانبی توسعه یافته‌اند. برای گسترش سیستم ریشه ای نه تنها به آب کافی و دمای مناسب نیاز است، بلکه ضخامت، نرمی، رطوبت و تهویه خاک نیز بسیار اهمیت دارد.

خاک مناسب برای رشد پالونیا حدود 50 درصد تخلخل نیاز دارد. در خاک‌های بیش از حد رسی، رشد گونه الونگاتا بسیار نامناسب است در صورتیکه گونه های تومنتوسا و فورتونی رشد خوبی دارند. سطح ایستایی نیز باید بیشتر از 1.5 متر با سطح خاک فاصله داشته باشد.

با‌اینکه پالونیا می‌تواند در خاک‌ّ های فقیر نیز افزایش رشد قطری داشته باشد، ولی در خاک های حاصل خیز بهتر رشد می‌کند. براساس آزمایشات بهترین زمان کاربرد کودهای نیتروژن، فسفات و پتاسیم در سن 8 تا 10 سالگی درخت است. اگر هم قرار باشد تنها یک عنصر به‌عنوان کود استفاده شود. نیتروژن را به خاک اضافه می‌کنند، زیرا برای افزایش رشد مؤثرتر هستند.